ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อบุคคลเสพรูป ที่รู้ได้ทางจักษุแบบไร
อกุศลธรรมทั้งหลายจะเจริญขึ้น แต่กุศลธรรมทั้งหลายกลับเสื่อมลง รูปที่รู้ได้
ทางจักษุแบบนี้ ไม่ควรเสพ.

รูปที่ควรเสพ (ดู)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็แลเมื่อบุคคลเสพรูป ที่รู้ได้ทางจักษุแบบไร
อกุศลธรรมทั้งหลายจะเสื่อมลง แต่กุศลธรรมกลับเจริญขึ้น รูปที่รู้ได้ทางจักษุ
แบบนี้ ควรเสพ.
ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้อย่างนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร เราตถาคต
กล่าวถึงรูปที่รู้ได้ทางจักษุ ไว้ 2 อย่าง คือ ที่ควรเสพอย่าง 1 ที่ไม่ควรเสพ
อย่าง 1 พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอาศัยเนื้อความดังที่ว่ามานี้แล้วตรัสไว้.
ก็แล ข้อที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดังนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร
เราตถาคต กล่าวถึงเสียงที่รู้ได้ทางโสตะ ไว้ 2 อย่าง คือที่ควรเสพอย่าง 1 ที่
ไม่ควรเสพอย่าง 1 นั่นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอาศัยอะไรจึงได้ตรัสไว้.

เสียงที่ไม่ควรเสพ (ฟัง)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อบุคคลเสพเสียงที่รู้ได้ทางโสตะแบบไร
อกุศลธรรมทั้งหลายจะเจริญขึ้น แต่กุศลธรรมทั้งหลายกลับเสื่อมลง เสียงที่รู้
ได้ทางโสตะแบบนั้น ไม่ควรเสพ.

เสียงที่ควรเสพ (ฟัง)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ แต่ว่าเมื่อบุคคลเสพเสียงที่รู้ได้ทางโสตะแบบไร
อกุศลธรรมทั้งหลายจะเสื่อมลง แต่กุศลธรรมกลับเจริญขึ้น เสียงที่รู้ได้ทาง
โสตะแบบนั้น ควรเสพ.

ข้อที่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้อย่างนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร
เราตถาคตกล่าวถึงเสียงที่รู้ได้ทางโสตะ ไว้ 2 อย่าง คือ ที่ควรเสพอย่าง 1 ที่
ไม่ควรเสพอย่าง 1 พระองค์ทรงอาศัยเนื้อความดังว่ามานี้ตรัสไว้แล้ว.
ก็แล ข้อที่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดังนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร
เราตถาคตกล่าวถึงกลิ่น ที่รู้ได้ทางฆานะ ไว้ 2 อย่าง คือ ที่ควรเสพอย่าง 1
ที่ไม่ควรเสพอย่าง 1 พระองค์ทรงอาศัยอะไรจึงได้ตรัสไว้

กลิ่นที่ไม่ควรเสพ (ดม)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อบุคคลเสพกลิ่นที่รู้ได้ทางฆานะแบบไร
อกุศลธรรมทั้งหลายจะเจริญขึ้น แต่กุศลธรรมทั้งหลายกลับเสื่อมลง กลิ่นที่รู้
ได้ทางฆานะแบบนี้ ไม่ควรเสพ.

กลิ่นที่ควรเสพ (ดม)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็แล เมื่อบุคคลเสพกลิ่นที่รู้ได้ทางฆานะ
แบบใด อกุศลธรรมทั้งหลายเสื่อมลง แต่กุศลธรรมทั้งหลายกลับเจริญขึ้น
กลิ่นที่รู้ได้ทางฆานะแบบนี้ ควรเสพ.
ข้อที่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดังนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร
เราตถาคตกล่าวถึงกลิ่น ที่รู้ได้ทางฆานะ ไว้ 2 อย่าง คือ ที่ควรเสพอย่าง 1
ที่ไม่ควรเสพอย่าง 1 พระองค์ทรงอาศัยเนื้อความดังว่ามานี้จึงได้ตรัสไว้แล้ว.
ก็แล ข้อที่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดังนี้ว่า ดูก่อนสารีบุตร
เราตถาคตกล่าวถึงรส ที่รู้ได้ทางชิวหา ไว้ 2 อย่าง คือ ที่ควรเสพอย่าง 1 ที่
ไม่ควรเสพอย่าง 1 พระองค์ทรงอาศัยอะไรจึงได้ตรัสไว้.